19 december 2013 - Azijnzeikers

Uit 365 dagen van
David de Kock

Vorige week vroeg iemand op de zaak aan mij: “Hebben jullie een goed jaar gehad?” Ik hoorde mezelf zeggen dat 2013 voor ons een heel slecht jaar was. Ik doelde natuurlijk op de sterk achterblijvende omzet. Misschien heb ik zelfs wel het woord dramatisch gebruikt, om mijn woorden en mijn gevoel voor drama een beetje kracht bij te zetten. Potver….dacht ik later; het was helemaal geen slecht jaar! Waarom zeg ik dat nou? Ik ben toch diegene die zo hard roept dat het bij het ondernemen om de maximalisatie van impact gaat en niet alleen om maximalisatie van winst? Ja, financieel was het verliesgevend en dat is voor een onderneming geen gezonde situatie. Anderzijds hebben wij ook bewuste keuzes gemaakt en goed overdacht welk verlies we konden hebben en de daarbij behorende scenario’s besproken. Maar als we het over impact hebben, dan zijn er het afgelopen jaar ontelbare momenten geweest waar ik alsnog een hele diepe buiging uit dankbaarheid voor maak. En ik weet zeker dat dit voor Goris, en veel van mijn collega’s hier, ook geldt. Waarom laat ik me dan toch uitnodigen om te klagen? ......=>

10 december 2013 - Wie betaalt, bepaalt

Keurmerk van de
Gemeente Haarlem
voor Coffeeshops

Een brainstormsessie met Jos en Corina over een aantal verkoopactiviteiten voor 2014. Vorige week hebben zij samen al wat onderwerpen besproken. Vandaag mag ik er mijn creatieve licht op laten schijnen. Altijd leuk .....én inspirerend. Het lukte me tot voor kort nog niet om een doorkijkje te hebben naar 2014 maar sinds een paar dagen trekt de mist op en kan ik het al weer een beetje zien. We bespreken ook het oerwoud aan keurmerken en onze kennis- en adviesfunctie. Wat opvalt is dat het woord "duurzaamheid" inmiddels zijn geloofwaardigheid verliest en het groen lijkt het nieuwe rood te worden. Wat is nog écht? En waar zit men tegenwoordig niet met een mega loep bovenop? En hoe zit dat eigenlijk met onze idealen en die van onze klanten?......... =>

2 december 2013 - 4 ontbijtjes

Toch een prijskaartje
geprikt op de foto
van Trinke van Dam.

We hadden de vraag al eerder gehad maar nu het artikel in het AD heeft gestaan, worden wij vandaag weer diverse malen gebeld of ons boek te koop is. Te koop??! Tjonge.... wat moeten wij met die vraag? Het is natuurlijk een beperkte oplage en uiteindelijk heeft het boek ook veel geld gekost maar kunnen, of moeten, we hier dan geld voor vragen? Als ik de eerste vragen wegwimpel met: "Joh, je kunt er best één krijgen", hoor ik dat men dat niet wil of dat niet prettig vindt. Men voelt zich bezwaard, zo iets. Ik snap dat ook wel. Even speel ik met de gedachte om er een experimentje van "waardebepaling achteraf" op los te laten maar dat is misschien weer een brug te ver. Dus we besluiten er uiteindelijk toch een prijskaartje op te plakken, een artikelnummer aan te hangen en het boek in de winkel te koop aan te bieden. Op de ene of andere manier merk ik dat ik het (vragen van geld voor het boek) toch probeer te vergoelijken, ....=>

29 november 2013 - Een vak apart

Zaterdag een artikel
over ons boek in
het AD!

We zijn gebeld voor een artikel in het AD. Via, via hebben ze ons boek op Facebook gespot. Oh Leuk! Ja, een interview, een foto, en ...ehe wanneer dan? Heel eerlijk gezegd ben ik een beetje moe, dat zeg ik natuurlijk niet maar het is al maanden druk, en niet alleen in mijn hoofd, dus ik had stiekem gehoopt een paar dagen in een lagere versnelling te kunnen gaan. Ik probeer voorzichtig of de afspraak ná het weekend kan. Het is het AD, Ageeth, een paar dagen later en dan is het natuurlijk geen nieuws meer. En moet ik niet juist heel blij zijn met deze mogelijkheid? Oké, oké, niet zeuren dus; vrijdagmorgen interview en een foto en het artikel zaterdag in de krant. Geen persberichtje gemaakt. Geen voorbereidingen getroffen. Tenslotte zijn we goed geworden in het verhalen vertellen dus dat interview gaat wel lukken. Toch? Of toch niet?

28 november 2013 - 't Stopt!

Afscheid van de One Photo
a Day Facebook actie

Zo'n 55 foto's geleden zijn wij gestart met onze One photo a day actie op Facebook. Spontaan ontstaan als reactie op de vrienden#vanhout campagne en om te laten zien dat hier échte mensen werken, die ook van hout houden. Het is een onverwacht succes geweest en wij hebben er met elkaar ook veel plezier aan beleefd. We hebben de dagelijkse gang van zaken in beeld gebracht en al lijkt het soms dat de ontwikkelingen hier sneller gaan dan het licht, en weten wij 's morgens ook vaak écht niet hoe de rest van de dag eruit komt te zien, toch viel het op het laatst niet mee om met leuke en verrassende nieuwe beelden te komen. Dus nu is het weer tijd voor andere dingen. Vandaag hebben wij op Facebook de laatste foto van deze reeks geplaatst en onze trouwe volgers bedankt voor de vele "likes" en de leuke reacties. 

27 november 2013 - Geurherinnering

Een geurherinnering aan
Van der Sijde Hout

Gisterenavond las ik een stukje over geur in het nieuwe Elsevier blad, Juist. In het artikel vertellen een topkok, zangeres, psycholoog, geurexpert en een schrijver welke geur de meeste indruk op hen maakt. Ruud Deijkers die dit artikel geschreven heeft, legt aan de hand van deze zes portretten uit dat onze neus een tijdmachine is. Geur komt via de zintuigcellen boven in onze neus en die staan vrijwel direct in contact met een uitstulpsel van de oudste delen van onze hersenen. Deze delen zijn verantwoordelijk voor emoties en de opslag van herinneringen. Ik vond het een interessant stuk omdat ik de afgelopen tijd gemerkt heb dat veel van mijn dorpsgenoten een geurherinnering hebben aan Van der Sijde Hout.

26 november 2013 - Reis in de tijd

Van ons team krijgen wij
als herinnering aan dit
jubileum een prachtig
memo bord overhandigd.

Gisterenavond hebben wij de laatste zeepkistsessie van het jaar gehad. Uiteraard geheel in het teken van het jubileumboek. Eerst op kantoor een heerlijke kop soep genuttigd. Courgettesoep en Erwtensoep, vers gemaakt, en tevens vakkundig uitgeserveerd, door mijn moeder. Daarna in de bus. Een prachtige oude Engelse stadsbus, niet zo comfortabel maar wel heel geschikt voor een klein reisje in de tijd. Tijdens de busrit komen we nauwelijks boven het motorgeluid uit en er is geen verwarming maar de stemming zit er vanaf het begin goed in. Omdat we iedereen, speciaal voor deze gelegenheid, in een nieuwe winterjas "gehesen" hebben, hoeft er niemand kou te lijden. Ook onderweg wordt er goed voor de inwendige mens gezorgd.

25 november 2013 - Dagboek

Opa en Oma van der Sijde
in stijl op reis.

Afgelopen jaar ben ik er achter gekomen dat ik de liefde voor het maken van art journals en het schrijven van dagboeken van geen vreemde heb. Ook opa hield een dagboek bij. Hij schreef niet over hele bijzondere zaken of geheime liefdes. Nee, gewoon over het dagelijkse werk. En tijdens zijn zakenreizen maakte hij plakboeken. Wij hebben er onlangs één teruggevonden. Een grijze ordner met verslagen van één van zijn reizen naar Finland. Opgefleurd met foto's, leuke anekdotes, ansichtkaarten en zelfs de bonnetjes van de etentjes onderweg. Nu het boek af is, en de One photo a day campagne op Facebook zo'n succes, heb ik besloten dit blogdagboek te starten. Tenslotte is Storytelling helemaal van deze tijd.....

22 november 2013 - Nachtherrie

Miranda loopt deze week
niet zo best en Corina
probeert haar weer in de
benen te krijgen.

Mijn hoofd schakelt moeilijk uit en dat breekt me met name 's nachts nog wel eens op. Met alle techniek van heden ten dagen kun je die rusteloosheid maar beter benutten in plaats van gefrustreerd in je bed heen en weer te stuiteren. Dus stuur ik om 02.45 uur 's nachts aan Goris diverse emails, met name over dingen die mij te binnen schieten voor de zeepkistsessie maandagavond. Zaken die nog moeten gebeuren of besproken worden en waarvan ik vermoed dat ik het alleen niet afkrijg. Goris schiet te hulp. Niet om twee uur 's nachts natuurlijk maar in de loop van de vrijdag is wel alles op de rit. Nu het blog nog. Ik ben wel heel ambitieus geweest door alle foto's van de dag als leidraad voor de blogitems te gebruiken.

21 november 2013 - Tuinman in de wijk

Praatje met Douwe
van Creatief Beheer

Vandaag had ik een leuk praatje met Douwe Kappers van Creatief Beheer. Hij was hier voor hout en ik zag zijn leuke wagentje op het terrein staan. Een huis op wielen! Daar gaat mijn "KlukKluk" hart sneller van kloppen zeg maar... Douwe laat de trap zakken en toont mij zijn domein. Het dient nu als gereedschapshok maar er zit ook een kookplaatje in. "Het is een eyecatcher in de stad, zegt Douwe, en dat is nu net de bedoeling". Doel van het stadsinitiatief van Creatief Beheer is om de "Tuinman" terug te brengen in het Rotterdamse straatbeeld en deze stad op deze manier leefbaarder en aantrekkelijk te maken. Dat is wat ik lees op hun website. Het is een zeer interactieve site en er is veel op te zien en te lezen.

20 november 2013 - Zelfwaardering

Man (and woman)
with a mission.

Een groot deel van de dag met Goris in de auto gezeten en hier en daar gesprekken gevoerd. Nuttig en noodzakelijk om samen even van de zaak weg te zijn. De middag afgesloten met een bezoek aan de zussen van Pa, die bij elkaar waren op een verjaardag van één van hen. Even dat moment gepakt om ook de dochters van opa een jubileumboek te overhandigen. De eerste reacties komen nu op gang. Zaterdag was er natuurlijk alleen even gelegenheid tot bladeren, inmiddels hebben ze ook al wat tekst tot zich genomen. Ik wilde het niet toegeven maar nu het boek daadwerkelijk de wereld in gaat, vind ik best spannend.

19 november 2013 - Uit de lucht



Jos, in de spiegel van de
heftruck, op zijn vrije
zaterdagmorgen.

Leuke foto maar tegen zoveel creativiteit was Jos zijn BlackBerry niet bestand :-). Het telefoontoestel is er gewoon mee gestopt. Mooie van het verhaal is dat dit net iets te snel is maar Jos moppert er niet over.... Daar is een reden voor. Niet alleen de mobiel van Jos maar eigenlijk alle zakelijke mobiele telefoons lopen op hun laatste benen. Met een nieuw abonnement en nieuwe spelregels werd men hier onlangs voor de keuze gesteld; óf een Iphone 4 of BB, direct uit voorraad leverbaar en éénmalig volledig door ons vergoed óf een Iphone 5 met een eigen bijdrage en een onbekende levertijd omdat het een speciale package deal is.

18 november 2013 - Eerste exemplaren overhandig

Wolter Beijer overhandigt
de eerste exemplaren
van het jubileumboek
aan mijn ouders
en Tante Marjan.

Een besloten feestje aan de Buitendijk. Daar waar anderhalf jaar geleden de kick off werd gegeven voor het project Jubileumboek, daar werd zaterdag, het immense karwei, feestelijk afgerond. Eindelijk toosten met het projectteam, bestaande uit auteur Wolter Beijer , redacteur Trinke van Dam en grafisch vormgever Jeanette Goudswaard en de direct betrokken familieleden. In tegenstelling tot het gemak waarop Goris een formeel praatje houdt, zo zit ik toch wel een paar uur te zweten op mijn speech. Ik wil deze middag iedereen bedanken voor haar of zijn bijdrage maar ik weet dat ik nogal de neiging heb om van de hak op de tak te springen. Daarom schrijf ik mijn tekst vooraf helemaal uit zodat ik zeker weet dat ik niets en niemand vergeet.

15 november 2013 - Doen wat wij zeggen...

Goris vandaag op pad.
Hij checkt of alles
naar wens verloopt op
een werk in de Lier.

Het leveren van goede kwaliteit, het hebben van aandacht voor het milieu en het bewaken van goede arbeidsomstandigheden staan bij ons hoog in het vaandel. Al jaren voldoet ons managementsysteem dan ook aan de norm NEN-EN-ISO 9001:2008. Periodiek wordt door een extern bureau getoetst of we nog wel doen wat we zeggen, zeggen wat we doen en dat ook kunnen bewijzen. In 2011 moesten wij hercertificeren. Na afloop zei de auditor dat wij hém geïnspireerd hadden. Hij vond ons zo overduidelijk passie voor ondernemen hebben dat hij met een blij gevoel weg ging. Dat het hier en daar, in de letter van de tekst, niet helemaal volmaakt was, werd door de vingers gezien. Er werd tenslotte ruim aan de norm voldaan.

14 november 2013 - Creativiteit kent geen tijd

Lies en Miranda maken
twee demo tuinschermen.

Het is een goed teken dat er niet alle dagen ruimte is voor wat crea-bea, zoals ik dat dan noem. Dat betekent dat er nog volop werk is. Orderpikken, voorraadbeheer en productieactiviteiten. De dagen zijn redelijk goed gevuld. Toch jeuken de handen van Miranda om wat nieuwe tuinschermen te maken die zij aan haar collega's kan presenteren tijdens het volgende verkoopoverleg. Inmiddels hebben wij wel geleerd dat als je een nieuw product of toepassing wilt introduceren, je het eerst intern "verkocht" moet krijgen want als je collega's er geen brood in zien, dan zullen zij het ook niet als mogelijkheid voorleggen aan de klant.

13 november 2013 - Wereld Diabetes Dag

Jos oefent het prikken
om bij Corina haar
bloedsuikerspiegel te
kunnen meten.

Morgen is het Wereld Diabetes Dag, dus ik ben een dag te vroeg met mijn toepasselijke One photo a day. Voor Corina is diabetes geen ver van haar bed show. Zij heeft al ruim 21 jaar diabetes. Het meerdere malen per dag meten van haar bloedsuikerspiegel en het hebben van een insulinepompje is voor haar de gewoonste zaak van de wereld geworden. Jos oefent dat prikken bij Corina regelmatig omdat hij niet wil dat hij, mocht Corina een keer tijdens het werk onwel worden, eerst op zoek moet naar de werkinstructie die uiteraard in onze EHBO dozen zit. Jos voelt zich als leidinggevende verantwoordelijk en dat is een goede zaak! Ik zou het ook weer eens moeten oefenen.....

12 november 2013 - Synergetisch

Avondoverleg in de
vergaderkamer met
het verkoopteam.

Vanavond is er verkoopoverleg. Onze Exact software goeroe, Marco Bijl, heeft ons vandaag SEPA en IBAN proof gemaakt en daarnaast heeft hij wat aanpassingen gedaan om ons relatiebeheersysteem efficiënter en slimmer te maken. Vanavond worden de aanpassingen hieraan uitgelegd en besproken. Het relatiebeheer Synergy is een belangrijk onderdeel van ons verkoopsysteem maar persoonlijk vind ik het programma een drama. Ik vind het omslachtig en gebruiksonvriendelijk. Maar het software roer om gooien, klinkt eenvoudiger dan het is. En eerlijk is eerlijk, op de daarbij komende hoge kosten zitten we nu ook niet te wachten.

11 november 2013 - Kerstverlichting

Mijn ouders weer op pad
met het lijstje voor het
aankomende feestje.

Het gebeurt wel vaker maar vandaag waren mijn ouders even op de zaak voor een bijzondere bespreking. Na anderhalf jaar voorbereiding, wordt aanstaande zaterdag het jubileumboek officieel aan de tweede generatie overhandigd. De afronding van het boek wordt met het projectteam gevierd aan de Buitendijk. Geen enkel budget is nog toereikend om groots uit te pakken dus wordt besloten creatief en zelfvoorzienend te zijn. Helemaal van deze tijd. Het wordt een beetje van onszelf en een beetje van Keurslager Kay. Omdat mijn moeder daar vreselijk goed in is, hebben we haar gevraagd een aantal lekkere dingen klaar te maken. Eric en ik hebben inmiddels de kerstverlichting opgehangen zodat dit zaterdag net voor wat extra sfeer zorgt.

8 november 2013 - Powervrouw

Daniëlle poseert even op
de werkplek van Corina.

Daniëlle werkt alweer een aantal jaren bij ons, via Schoonmaakbedrijf Both. Begin dit jaar is er bij Daniëlle borstkanker geconstateerd en door de intensieve behandelingen is zij genoodzaakt voorlopig te stoppen met werken. Afgelopen maanden heeft zij haar chemokuren doorlopen en volgende week begint ze met de bestralingen. Maar ondanks dat, komt Daniëlle met regelmaat even buurten, koeken brengen en een praatje maken. Meestal meld zij zich vooraf via de Whatsapp even bij mij om te vragen of ik er dan ook ben. Toen ik vroeg of zij wilde poseren voor onze One photo a day vond ze dat helemaal leuk.

7 november 2013 - Liesslagader

Peter is vandaag met
Miranda naar de
herhaling BHV.

Vandaag zijn Peter en Miranda naar hun jaarlijkse herhalingsdag van de opleiding Bedrijfshulpverlening. Zelf ga ik iedere twee jaar naar de herhaling van EHBO maar eerlijk gezegd zit ik er altijd tegen aan te hikken. Zo'n herhaling is dan drie dagen (één dag per week, drie weken lang) en ik vind natuurlijk dat ik het daar eigenlijk te druk voor heb. Die eerste dag is altijd even wennen. Wie zitten er in zo'n groep en hoe hoog is het niveau. Met niveau bedoel ik dan de sfeer die plots kan ontstaan als de instructeur vraagt bij elkaar een liesslagader dicht te drukken. Het woord schaambeen bij de uitleg, is voor sommigen al een reden om zich weer geheel in de kleedkamers van de middelbare school te wanen. Heel bijzonder....

6 november 2013 - Gastcliënt in Groningen

 Op weg naar
het Hellingerinstituut
in Groningen.

Op en neer naar Groningen. Ik ben vandaag gastclïent bij Jan Jacob Stam, in de Masteropleiding Organisatieopstellingen van het Hellingerinstituut.  Ik ontmoet daar 18 deelnemers en de meesten zijn werkzaam als bedrijfsadviseur of coach, in loondienst of als zelfstandig ondernemer. Het is het derde en laatste blok en je ziet en merkt dat ze veel met elkaar gedeeld, geoefend en besproken hebben. Eén van de deelnemers is Annemieke Hijink en zij heeft mij voorgedragen. Ik heb in 2010 met Annemieke de opleiding Systemisch Paardencoaching bij Bureau Wind gedaan en sindsdien ontmoeten wij elkaar zo'n twee keer per jaar tijdens intervisiedagen.

5 november 2013 - Slingers!

Slingers op de verjaardag
van Corina.

Er is er één jarig hoera, hoera :-). Vandaag is Corina jarig en natuurlijk trakteert ze. Nou ja,....natuurlijk..... Trakteren op je verjaardag is bij ons een ongeschreven regel. Of je moet toevallig ziek zijn of met vakantie. Het grappige is dat er altijd wel een paar collega's zijn die zich afzetten tegen deze regel. Niet uit principe, volgens mij, maar gewoon om een beetje dwars te zijn, tegendraads. Vervolgens moeten ze weken of zelfs maanden (afhankelijk van hoe snel ze overstag gaan) aanhoren dat er nog getrakteerd moet worden. Via omwegen, via grapjes, via dubbelzinnige opmerkingen....hoe dan ook, je kunt er in ieder geval op vertrouwen dat, als je niet trakteert, je er wel aan herinnerd wordt.

4 november 2013 - De boel flessen

Miranda, Sjanie en Jos
halen opgelucht adem
na intensieve audit.

Een belangrijke dag. FSC hercertificering en een PEFC audit in één. De dag wordt vandaag, dankzij alle inspanningen van Jos, Miranda en Sjanie succesvol afgesloten. Als ik er zo van een afstandje naar kijk, dan vind ik daar het mijne van.... De sfeer rondom de laatste audit, in het voorjaar, was bijna grimmig te noemen. Ik weet nog hoe vreselijk verontwaardigd en teleurgesteld Jos toen was. Als een auditor een collega meeneemt, die óf moet toezien óf moet het vak moet leren, dan kun je er donder op zeggen dat er met een stofkam door je FSC/PEFC administratie gegaan wordt. Dat mag. Als wij deze certificaten willen voeren, moeten we gewoon aan de regels voldoen. Simpel zat.

1 november 2013 - De November dame

Lies en Peter tevreden
over de dame van
november.

De ene dag schiet een idee voor One photo a day wat sneller te binnen, dan de andere. Als ik op 31 oktober in de keuken de prachtige natuurkalender (een eindejaars geschenk van één van onze leveranciers) zie hangen, schiet mij de volgende vraag te binnen. Waarom is deze kalender na februari nooit meer omgeslagen? Niemand benieuwd naar de volgende fraaie afbeelding van een waterval of uitstervende diersoort? Blijkbaar niet. En zijn mannen nu werkelijk zó voorspelbaar dat ik, zonder te gaan kijken, nu al weet dat de semi-blootkalender in de productie wél op de juiste maand hangt?

31 oktober 2013 - Praatje Poep

Johan tikt het kaartje met
specificaties op de order.

As ik Johan zo'n partij zie klaarmaken, dan hoop ik altijd dat daar een leuk verhaal aan vast zit. Een mooie opdracht en een bijzondere toepassing. "Mooi partijtje balken zeg. Waar is het voor, Johan?" "Nou, zegt ie, het is stophout." Oh, dat klinkt niet heel romantisch, denk ik dan. Ik probeer het nog eens en na wat aandringen, begrijp ik dat het hout gebruikt gaat worden bij rioleringswerkzaamheden. In het zakje ernaast zitten zogenaamde kespen. Het is misschien geen heel romantisch beeld wat ik erbij krijg maar toch is het een klein verhaaltje. Geen broodje aap maar een praatje poep.

30 oktober 2013 - Ik zie ze graag vliegen!

Jaco bekijkt de registraties
van de nestkastjes.

Zo af en toe brengt een wat oudere heer een bezoek aan ons bedrijf. Hij komt niet uit het dorp maar hij heeft duidelijk een missie. Hij komt afval hout halen wat hij gebruikt voor het maken van nestkastjes. Om zijn dankbaarheid te tonen, krijgen wij soms wat van zijn creaties. Die wij onderling weer verdelen en thuis ophangen. Net toen wij ons af gingen vragen of wij deze vriendelijke mijnheer nog wel terug zouden zien (hij is tenslotte al op leeftijd), bracht hij ons weer een bezoek en overhandigde hij ons foto's en een aantal lijsten. Op de lijsten stond heel nauwkeurig bijgehouden waar ze de nestkastjes hadden opgehangen, welke vogels er in hadden genesteld, en of ze eieren hadden gelegd.

29 oktober 2013 - Boom wordt hond

Leo lost, heel voorzichtig,
de zojuist gearriveerde
hond.

Als dierenliefhebber begrijp ik heel goed waar die behoefte, om je je huisdier te vereeuwigen, vandaan komt. Toen mijn eerste hond dood ging, kreeg ik van mijn ouders een press-papier met daarin een lasergravure van de overleden Loeki. Een mooi gebaar en een blijvende herinnering. Minder voor de hand liggend misschien is een kunstwerk van hout, gemaakt door een zogenaamde kettingzaag artiest. Toch zien wij er in ons vak regelmatig één voorbij komen. Uilen, roofvogels, beren, indianen, noem maar op. Zo'n massief houten gebeuren komt meestal buiten te staan, in weer en wind. Wil je er enkele jaren plezier van hebben dan is het laten impregneren een goede keuze. Vandaag is er een hond gebracht.

28 oktober 2013 - Weertje mijnheertje!

Frank wordt opgepiept
voor stormschade en
snelt weg op zijn fiets.

Code Rood, Oranje of Paars? Ik weet het niet meer. In ieder geval geven ze bij het KNMI, sinds gisterenavond al, verontrustende berichten. Er komt storm, flinke storm en we worden geadviseerd met een zak over ons hoofd onder het bed te gaan zitten. Bij wijze van spreken dan.... Een aantal weken ervoor had ik een droom over een tsunami aan de Buitendijk en ik trof mijn paarden, meer dood dan levend, tussen de brokstukken van de stal aan. Bizarre droom (een ware nachtmerrie) maar ik ben er niet gerust op. Goris heeft een condoleance, Jos verdedigt het Van der Sijde fort en ik bewaak met samengeknepen billen thuis de dijk. En het is inderdaad behoorlijk onstuimig. Achteraf blijkt dat wij, in tegenstelling tot plekken elders in het land, er goed van af gekomen zijn.

25 oktober 2013 - Disco Inferno

Goris vandaag 52 jaar!

Het leuke van One photo a day is dat het echt foto's van vandaag zijn. Maar een jarige job fotograferen die net die dag vrij is, wordt wat moeilijk. Twee jaar geleden was dit natuurlijk wel een hele leuke foto dus, tegen mijn principes in, plaats ik vandaag deze. Toen vijftig, nu twee en vijftig en ik kan niet geloven dat het al weer twee jaar geleden is. Het is alsof wij die enorme Abraham pas net opgeruimd hebben. Corina Barendregt plaatst ook een reactie bij deze foto. Dat het als gisteren klinkt, dat Conquest Goris zijn 40ste verjaardag heeft mogen organiseren. Verbazing alom dat dit al weer 12 jaar geleden is!

24 oktober 2013 - Halloween

Leo poseert in  een oranje
schort als aanloop naar
zijn Halloween feestje.

Leo zit in het bestuur van het SKOS, een stichting wat cultureel werk organiseert voor het buurtschap Schenkeldijk. Voor morgen hebben ze een leuke Halloween avond op de agenda staan. Inmiddels hebben zich ca. 50 kinderen, tot 12 jaar, aangemeld! Trick or treat in donker, huis aan huis, in de meest angst aanjagende Halloween kostuums met lampions en lantaarns. Aansluitend is er een disco. Om die disco wat te verduisteren, en onze goede Van der Sijde wil te tonen, sponsoren wij gronddoek en mogen ze de feestlampjes lenen. "Wat trek jij aan, Leo?", vraag ik hem. Hij moet nog even verzinnen, en dus geef ik hem een oranje BBQ-schort wat al weken over de afdeling zwerft omdat dit bij een bestelling zat maar nog niet door iemand is toegeëigend.

23 oktober 2013 - Creatief met hout (opslag)

Goris en Frank bekijken
het resultaat.

Het doet een beetje pijn maar het geeft ook wel weer kansen. Het nodigt je in ieder geval weer uit om slimmer te werken en creatief te zijn. De kogel is door de kerk, de huur van de hardhoutloods is opgezegd en inmiddels grotendeels leeggereden. Hoewel dit een juist kostenbesparende actie is, moet nog wel geïnvesteerd worden in aanvullend stellingmateriaal. We hebben simpel weg onvoldoende lege stellingen. Na een dag sleutelen bekijken Goris en Frank het resultaat. Weer een wand waar we een grote voorraad van ons hardhout kwijt kunnen.

22 oktober 2013 - Zwarte Piet wie kent hem niet?

Iris en ik zijn gestart met de
"Sinterklaas" pakketten.

Het is inmiddels traditie. Geen kerstpakket maar wij geven onze trouwe klanten al jaren rond 5 december een Sinterklaascadeau. Compleet met eigen gemaakt rijm waarin we een soort reflectie geven op het afgelopen jaar. Een gedeelte van de voorpret is dan ook het zelf inpakken, en omdat dit vaak ook erg arbeidsintensief is, beginnen we daar vroeg mee. Vandaag dus... en net nu barst de Zwarte Piet discussie los. Ik besluit de paar honderd net geprinte sinterklaasgedichten, mét Zwarte Piet afbeelding toch in te vouwen. Gelukkig voelen deze Inpak Pieten zich niet gediscrimineerd en achtergesteld, bovendien zijn zij blond en zien zij erg wit van alle inspanningen want het is best een klus.

21 oktober 2013 - Niet achterlijk!

Frank poseert heel braaf in een
korte broek nu het opeens
"tropische" temperaturen zijn.

Ik hoef niet lang te zeuren als ik Frank voor One photo a day in een korte broek wil hebben. Sterker nog, het kost me nog geen 5 minuten en Frank is altijd wel in voor een geintje. Het is zo'n 18 graden Celsius en vandaag helpt Frank een dagje in de productie. Frank is langere tijd operator geweest en werkt nu niet meer achter maar voor, als verkoopadviseur. Frank weet als geen ander hoe het is om achter te werken. Laten wij helder zijn, als wij over de jongens achter praten, hebben we het niet over achter als in achterlijk, achtergesteld of achteraf. Overigens moeten wij het inmiddels over jongens én een meisje hebben. Sinds enige maanden stept ook Miranda daar rond. Nee, als wij het over achter, hebben we het over iedereen die niet hele dagen op kantoor zit, ....en dus achter werkt.

18 oktober 2013 - Trouwe viervoeters

Ook sommige klanten
en leveranciers
nemen hun hond
mee naar het werk.

Zoals veel van onze relaties weten, neem ik vaak één van mijn honden mee naar de zaak. Op enig moment was dat standaard en een langere tijd waren het er zelfs twee. Inmiddels hebben wij drie honden maar die allemaal mee naar het werk nemen, vind zelfs ik een beetje te gortig. Als niet hondenliefhebber wordt mijn hobby door Goris gedoogd, al zo'n 18 jaar. Toen ik ooit mijn eerste hond uit het asiel haalde, had ik een plan. Ik liet op de zaak door twee bondgenoten, Johan en Maarten, een kennel met houten hondenhok bouwen. Ik wist dat Goris een hond onder mijn bureau geen goed plan vond, maar als ik de hond wel mee kon nemen en overdag op de zaak in het kennel kon zetten (met allerlei bekenden en terreinactiviteiten om hem heen), dan hoefde hij niet hele dagen alleen thuis te zijn.

17 oktober 2013 - Little House on the Prairie

Leo en Michel willen
best ruiterpaden voor
mij uitzetten

Vorig jaar besloot ik af te zien van mijn zakelijke auto en dure leasecontract. Ik was dan wel erg gehecht aan deze mooie Volkswagen Transporter maar anderzijds vond ik de eigen bijdrage niet in verhouding staan met die 7 km woon-werkverkeer die ik dagelijks rijd. Jarenlang reed ik in mijn vrije tijd de Benelux door met mijn paardentrailer achter mijn bus, maar ook dat was inmiddels verleden tijd. Het stond gewoon niet meer in verhouding. Ik was echter nog niet van plan afscheid te nemen van het paardrijden en een cavia (zoals Trinke haar Fiat 500 noemt) voor een trailer zetten, is geen optie en bovendien strafbaar. Wat dan? In het kader van duurzaam ondernemen waarmaken, wat zou dan, de paardentrailer even niet meegerekend, wel mogelijk zijn? Een elektrisch auto?

15 oktober 2013 - Geraakt!

Overval op directie en
een hartverwarmend
betoog.

Ik zal er toch rekening mee moeten gaan houden. Mocht ik onverwacht het onderwerp van One photo a day zijn, dat ik ook eens wat anders aan heb dan die bloemenblouse. Ja, ik had er mijn neus in kunnen snuiten vandaag, dat had wel een idee geweest want tijdens de speech van Lies ging ik toch echt compleet door mijn hoeven. Ook Goris had het te kwaad want wij hadden, deze overval want zo voelde het echt, niet zien aankomen. Blijkbaar stond het al enige tijd op de planning maar was het juiste moment nog niet gevonden. Vanmiddag trok men toch de stoute schoenen aan en werden Goris en ik op de afdeling geroepen. Lies, misschien wel onze meest verlegen en introverte collega, nam het woord.

14 oktober 2013 - Wild West



Spoedberaad achter
gesloten deuren.

Ook al is het nu financieel passen en meten, er is wat ons betreft geen enkele reden waarom de bank nu volop in onze nek moet komen hijgen of mails met dreigementen moet sturen. Ik worstel een beetje met de woorden want enerzijds sta ik te popelen om hier te vertellen hoe ik me écht voel, anderzijds wil ik discreet blijven. Hoe open wij zelf ook zijn en hoe transparant onze bedrijfscultuur ook is, sommige zaken kunnen beter binnenskamers blijven. Boos of niet. Hoe dan ook, vandaag zitten wij met de accountant rond de tafel om de derde kwartaalcijfers te bespreken. En wat discretie betreft. In ons jubileumboek zijn wij ook discreet gebleven

11 oktober 2013 - Vrijdag gehaktdag

Op vrijdag wordt er
voor elkaar "gekookt".

Ik behoor niet tot de genodigden maar dat is een eigen keuze. Op vrijdag wordt er namelijk voor elkaar "gekookt". Ja, gekookt tussen aanhalingstekens want we hebben een kantine, een dartbord en een magnetron dus blijft het een kwestie van iets opwarmen of iets ophalen van de frietzaak. Toch houd ik van dit soort tradities. Ik denk niet dat het een heel gevarieerd, schijf van vijf, gebeuren is maar het idee is leuk. Alleen daarom al omarm ik het. Ik weet inmiddels dat de gehaktballetjes van Frank zijn moeder favoriet zijn. Het is dat ik weet dat Frank een hele goede koekenbakker is en hij het werk in de keuken niet schuwt, anders had ik keihard "Boehoe" geroepen. Als volwassen vent je moeder iets klaar laten maken voor je collega's is een beetje dubieus maar het is Frank vergeven.

10 oktober 2013 - Stofzuiger

Hoe deze foto een ware
hit werd....

Sinds we die One photo a day campagne begonnen zijn, verbazen wij ons nog dagelijks over het succes. Onze Facebook pagina is er zeker goed door bekeken en aan de statistieken te zien, wordt het bereik iedere dag groter. Grappig.....het is tenslotte als een geintje begonnen en het commerciële nut is ook niet te meten. Dat hoeft ook niet, wij wilden wel wat meer doen aan onze regionale bekendheid. Dit helpt daar zeker aan mee. Gelukkig hoef ik niet alle dagen zelf een spontaan kiekmoment te kiezen. Vaak genoeg krijg ik er in de ochtend al één op de mail als suggestie. Het principe is wel dat het wel een foto van díe dag moet zijn, of in het ergste geval van een dag of twee ervoor maar zo realtime mogelijk. Dat lukt tot nu toe goed.

8 oktober 2013 - In weer en wind

Jaco sportief op de fiets
naar de zaak.

Bewonderenswaardig op zijn minst. Jaco komt zo goed als iedere werkdag met de racefiets naar de zaak. Hij woont niet net als (bijna) de rest van ons om de hoek, maar in Zwijndrecht. Met daglicht kun je dat nog een fraaie rit noemen maar in regen en wind, én straks in donker, vind ik het best een riskante expeditie. Wij, bij Van der Sijde zijn wel een fietsvolkje, als ik zo eens in het fietsenhok kijk. Jaco, Frank, Michel, Lies, Louis en Johan zijn trouwe fietsers. Ooit Leo, herinner ik me, en Peter ook regelmaat. Van de dames ben ik de enige die soms met de fiets komt. Soms ja....sorry :-).    

26 september 2013 - Rectificatie

Sommige klanten zijn
hoogst verbaast dat een
modern bedrijf
zoals het onze nog
zo'n ouderwets
planbord heeft.

Mooi plekje voor een rectificatie, of beter gezegd aanvulling op het boek. Ja, weer dat boek :-). Nadat ik zelf maanden wakker gelegen heb van de angst dat ik iets of iemand in het boek zou vergeten, is nu mijn vader aan de beurt. Met de regelmaat van de klok komt er nu iets naar boven waarvan hij roept: "Dat zijn we vergeten!" Eerst kwamen de voormalige bedrijfsleiders aan bod. De opa van de nog immer met ons samenwerkende Wim Blok, staat er niet in, ondanks dat hij toch enige tijd bedrijfsleider is geweest. En vandaag schiet hem iets te binnen over het katern Logistiek en Transport door de jaren heen aan bod. We zijn De Jong Transport vergeten in de opsomming van dit katern. En er zat nog wel zo'n mooi verhaal aan vast, zegt Pa.

25 september 2013 - Happy family

Het verkoopeiland in beeld.
Doel is korte lijnen in
de communicatie maar het
valt niet altijd mee iedere
dag op elkaars lip te zitten.

Als je al deze berichten leest, zou je gemakkelijk kunnen denken dat wij iedere dag opnieuw one happy family zijn. Ik herinner me zo'n tv reclame. Wat was het? Iets Zonnatura-achtigs met een zoetsappig achtergrond muziekje en mensen met onnatuurlijk witte tanden. Nee, daar zouden wij geen model voor kunnen staan. Sterker nog, ik zou dat niet eens willen! Daar waar je met pakweg 13 personen op een klein aantal vierkante meters zit, valt het echt niet mee om altijd maar met een stralende glimlach achter je bureau te zitten. Je soms ergeren, boos zijn en er goed de balen van hebben, is volkomen normaal en wat mij betreft ook gezond. Allemaal uniek, verschillende talenten maar ook grote verschillen in levensfases, eigenaardigheden en zelfs godsdienstovertuigingen.

24 september 2013 - Sijdelinks

Iris sorteert de foto's
die wij de afgelopen
anderhalf jaar opgesnord
hebben voor
ons Jubileumboek. 

Komt ie weer, alsof ik het over niets anders meer kan hebben.....dat jubileumboek :-). Ook Iris is het afgelopen jaar actief betrokken geweest bij dit project. Het boek is gereed voor de drukker maar overal staan nog dozen met foto's, documenten, krantenknipsels en allerlei andere paperassen wat als research materiaal gebruikt is. Op enig moment moet je het toch beetpakken en opruimen. Foto's die wij geleend hebben, moeten ook weer terug naar de rechtmatige eigenaar. Het boek is nu een mooie samenvatting al kun je niet alle anekdotes en leuke foto's plaatsen. Voor het onderzoek voor het boek, hebben we hebben veel gehad aan alle bedrijfsblaadjes, intern beter bekend als de Sijdelinks.

23 september 2013 - Haat liefde verhouding





Leo rijdt de nieuwe stellingen
vol. Hij is super trots dat
het er nu weer
overzichtelijk
en strak uitziet.

Het had even wat voeten in aarde en het besluit deed bij sommigen wat stof opwaaien. Het opzeggen van de huur van de hardhout loods. Toch was het voor ons een eenvoudig rekensommetje. Het is onhandig, en het zal wat creativiteit met de opslag vragen, maar het is máár een loods en als de keuze is sleutelen aan loonkosten of de huur van deze loods opzeggen, dan is de keuze snel gemaakt. We hebben een bijzondere relatie met deze loods. Ooit als investering zelf gebouwd. Een tijdje verhuurd en toen toch verkocht. De afgelopen jaren hebben wij de loods weer gehuurd en nu dus weer opgezegd. Klinkt als een haat liefde verhouding :-).  

19 september 2013 - Infobesitas

Goris aan de slag met de
dagelijkse bankzaken,
 én de uitgaande post,
twee pakketjes.

Met regelmaat worden er pakketjes verstuurd. Vandaag twee mooie schrijfmappen voor twee jubilerende directieleden maar ook een knuffel voor een ernstig ziek kindje van een klant. Kleine moeite, groot plezier maar je moet wel goed op de hoogte zijn. Het helpt dat veel van onze mensen van naturen heel nieuwsgierig zijn, dus veel weten. Ook helpt het als je via Social Media niet alleen maar "uitzend" maar ook informatie haalt. Zelf roep ik vaak dat ik last heb van infobesitas. Het is bijna niet bij te houden wat er op een dag allemaal aan informatie over je heen gestort wordt!

18 september 2013 - Social Media

Die stralende lach van
Frank is er niet voor
niets. Hij heeft deze
week zijn vriendin
ten huwelijk gevraagd!

En hoe weten wij dat, dat onze Romeo zijn Julia gevraagd heeft? Nou, via Facebook natuurlijk! Omdat Social Media niet meer weg te denk is uit ons leven, hebben wij hier in 2012 en 2013 een SijdKick thema van gemaakt. Je kunt het maar beter omarmen dan het boycotten, dachten wij. Waar nodig maakten wij mensen wegwijs en hielpen wij met het opstarten van een Facebook account en adviseerden wij over privacy en accountinstellingen. Onze hobby fotografen, Sjanie en Iris, maakten portretfoto's die men kon gebruiken voor hen profiel. Wij hebben ook spelregels opgesteld. Hoe om te gaan met Social Media in relatie tot het  werk en hoe word je ambassadeur van Van der Sijde Hout.

17 september 2013 - Prinsjesdag

Prinsjesdag! Lies, Peter
en Michel hier met
het houten koffertje.

Het is even onwennig, de dagelijkse zoektocht naar een spontane One photo a day maar een foto vinden op Prinsjesdag is natuurlijk een inkoppertje. Normaal zit Michel op het verkoopeiland maar er zijn momenteel veel spoedklussen in de productie. Er wordt momenteel eerst intern naar een oplossing gekeken voordat we hulptroepen van buiten de organisatie invliegen. Michel, Frank en Jaco helpen Lies en Peter op toerbeurt in de productie en zo krijgen we de orders toch op tijd af. Toen we in 2009 het verandertraject in gingen en wij ons SijdKick thema: "Samen werken, samen leren" opstartte, hebben we met regelmaat een stoelendans gedaan.

16 september 2013 - Campagne vrienden #vanhout

Corina doet haar rugoefeningen
tijdens lunchpauze en Pepper
helpt haar daarbij.

Toen we deze foto van Corina en Pepper maakten, werd de campagne vrienden #vanhout gestart. Op dat moment realiseerden wij ons dat wij met One photo a day onze eigen vrienden #vanhout via Facebook in beeld konden brengen. Ik moest gelijk denken aan een column van Ben Tiggelaar. Hij schreef ooit een leuk stukje over het omruilen van kleurpotloden voor zijn dochter. In een échte winkel. De moraal van het verhaal was dat hij blij werd van het échte contact. Een ander contact dan als je iets via internet koopt. Hij gaf aan blij te worden van het contact met échte mensen met échte productkennis, die écht zin hebben in de dag en in de klant.